Back to normal...ehhh

Hallo lieve lezertjes,

Tja, wat is back to normal?! De weken gaan hier in een rollercoaster voorbij en terugkijkend beleven we altijd weer nieuwe avonturen.

Vanmorgen begonnen met 'gonna buy me a ticket to the tropics' van Gerard Joling op de radio, toch beter dan Tante Lien en 'geef mij maar nasi goreng'. Ze hebben hier een radiozender met Nederlandse golden oooooldies (denk: grootmoederstijd), daar was Gerard Joling nog een nieuweling bij, erg geestig!

Afijn, na een BBQ op vrijdag voor de nieuwe aanwinsten uit Vlissingen op zaterdag weer de bergen ingetrokken voor een weekendje met twee gezinnen (Frans en Nederlands stel). Dit keer gingen we relaxen in Pridgen. Behalve in het zwembad, lekker voetballen met de jongens, lunchen en op zijn Frans apre-time (uitgebreide borrel met lekkere kaasjes geimporteerd uit Bali en laat dineren) en spelletjes, deden we lekker helemaal niks, heerlijk!
s-morgens bij het hardlopen wel een grappig contrast, wat ook Indonesie wel typeert, nl enerzijds een keurig aangelegde golfcourse en aan de andere kant lokale bewoners die water uit de beek halen met koeienvellen in een ruig berglandschap en dit aan een stok tussen hen in terug naar het dorp vervoeren.

Het blijft een interessant land met veel potenties maar door de democratische (lees: administratieve) manier van werken ook vaak zorgt voor verlamming van de processen. Bijvoorbeeld bij de huisarts zitten standaard vijf meiden op een rij. Een vult het formulier in, de volgende plakt het in een boek, de daarop volgende zet een stempel en uiteindelijk brengt de laatste het naar de dokter. Daarnaast heeft iedereen zijn eigen micro-economie in een grotere macro. Onze hulp droogt de bloemen uit onze tuin om geld te verdienen bij de aromafabrieken. Op moeilijke kruispunten staan mensen geld te verdienen door het verkeer te regelen en betaald parkeren dat is niet een wettelijke verplichting, toch staan er bij iedere winkel mensen die geld vragen omdat je daar geparkeerd staat (je krijgt zelfs een bonnetje!!!).

Afgelopen weekend was het weer tijd voor ons maandelijkse tripje naar Singapore. Dat vond de Goedheiligman (met zwarte pieten) een goede aanleiding om in Singapore voet aan wal te zetten. De spanning ging pas weg bij de Daltons nadat we smiddags aan de lunch zaten in een restaurantje, terwijl wij ze niet eens bang gemaakt hadden, zit waarschijnlijk gewoon in de genen van een kind.

Op vrijdag met de jongens gezellig naar Seaworld gegaan om de 'vissies' gedag te zeggen, op zaterdag weer een hoop oude bekenden ontmoet op de kade bij Sinterklaas en op zondag voor de vlucht terug nog even gerelaxed op het strand bij East Coast.

Aanstaand weekend waarschijnlijk weer terug naar Singapore om ons definitieve visa te halen en dan nog twee weekjes voordat we de kou op komen zoeken in Nederland (moet echt even weer gaan instellen op de wintermodus) en tussendoor heeft de goedheiligman ook nog kans gezien om naar Surabaja af te reizen.

Dat was weer de laatste update voor nu. Oh nee, nog een bizar iets om te vermelden. Van de week is de Merapi vulkaan weer actief geworden bij Yogyakarta, het is een gek besef dat we een maand geleden nog op de vulkaan stonden.

Sampai Jumpa Lagi oftewel zie jullie snel!

De Buijsjes